Vakanties

Uitgerust word ik wakker in het ruime bed van mijn moderne suite bij Villa D'oro. Eigenaar Efstratios heeft alvast een uitgebreid ontbijtje voor me klaar gemaakt. Kijkend naar de prachtige blauwe zee loop ik naar het terras en ik plof neer op de lounge bank. “Goedemorgen Eliza, goed geslapen?” vraagt Efstratios. Ik vertel aan Efstratios dat ik in tijden niet zo lekker heb geslapen en blij ben om weer terug te zijn bij het prachtige Villa D'oro.De frisse zeebries waait door mijn haren, waardoor ik langzaam een beetje meer wakker word. Het ontbijtje ziet er verrukkelijk uit en ik neem een hapje van het versgebakken croissantje. Gisteren heb ik mijn eerste dag doorgebracht op het privéstrandje met één van mijn favoriete boeken. Efstratios heeft altijd goede ideeën en laat mij de speciale plekken van het eiland zien. “Vanmiddag neem ik je mee naar een heel bijzonder historisch plekje genaamd Meteora. Hier zijn kloosters gebouwd midden in de rotsen! Je zult je ogen niet geloven en het uitzicht is adembenemend!” vertelt Efstratios enthousiast. Een kriebelend gevoel in mijn buik zegt dat ik dit moet ontdekken en ik vertel Efstratios dat ik zeker met hem mee ga vanmiddag. Maar eerst is het tijd voor een heerlijke massage in de beautysalon van Villa D'oro.

Uitgerust en opgewekt smeer ik in de vroege ochtend een paar broodjes voor mijn vriend Benecio en mijzelf. Er staat een lange wandeling over de rand van een indrukwekkende krater op het menu vandaag en ik wil natuurlijk goed voorbereid van start gaan. “Wil je ook fruit mee?”, roep ik naar buiten. Benecio heeft mijn zwembad ontdekt op het ruime terras en kan geen genoeg krijgen van het fenomenale uitzicht over de zee en het eiland. “Waarom blijven we eigenlijk niet gewoon hier?” roept hij terug. Ik glimlach. La Planta is typisch zo'n ontdekking waarvan je maar geen genoeg kunt krijgen en waar je het allerliefst de hele dag blijft genieten. Ik kijk nu ook al uit naar het moment dat we terugkomen. Niets is fijner om na een lange dag een duik te nemen in het zwembad en in de tuin de barbecue aan te steken! “Je moet alles in het leven eerst verdienen, amigo!”, roep ik terug. Op naar weer een prachtige dag op La Palma!

Hotel Rural Almazara, gebouwd in typisch Andalusische stijl, is een adresje naar mijn hart. Ik bevind me hier op een schitterende, landelijke plek. Het uitzicht vanuit het hotel is werkelijk een plaatje: ik kijk uit op zee en zie ook nog eens de nationale parken Almijara en Sierra de Tejeda schitteren. Daar wilde ik altijd al een keertje naartoe en nu liggen ze gewoon in mijn achtertuin.Binnen in het hotel is het al net zo bijzonder als buiten. Iedere keer als ik mijn kamer binnen wandel, kan ik wel juichen van geluk. Het lijkt wel alsof ik ben uitgenodigd bij Spaanse kennissen. Er is gebruik gemaakt van mooi hout en de authentieke plavuizen... daar ben ik altijd dol op! Iedere avond als ik op bed lig, kijk ik altijd nog even naar de houten balken die het plafond sieren. Dan weet ik namelijk zeker: ik ben echt in Spanje! Iedere dag relax ik een uurtje bij het zwembad en vaak duik ik ook nog even in het frisse water. Morgen ga ik denk ik ook nog even ontspannen in de sauna. Maar eerst ga ik het Alhambra in Granada bezoeken. Dit paleizencomplex staat al een tijdje op mijn lijstje, dus ik ben blij dat ik dit eindelijk met eigen ogen ga bewonderen. Daarna ga ik mezelf verwennen met een smakelijke portie tapas en een kannetje fruitige sangría op een van de pittoreske terrasjes in Granada.

Nagenietend van al het natuurgeweld, en ik geef toe, nog met trillende benen van de inspanning, stapten Gianluigi en ik na het beklimmen van de Etna in de auto om op weg te gaan naar het hotel van Salvatore en Rosanna. De bevlogen en charismatische Salvatore, een Sicililaan in hart en nieren, had ons uitgenodigd om de nacht door te brengen in Cambiocavallo, zijn levenswerk. Vroeger werd het gebruikt als rustplaats voor ruiters. Het huidige hotel Cambiocavallo, letterlijk vertaald als “wisselen van paard”, is splinternieuw, modern en trendy maar de magie van het verleden voel je er nog steeds. Een paar jaar geleden kochten Salvatore en Rosanna de oude uitspanning om de ruïne om te toveren tot een artistiek meesterwerk. En dat dit nog zacht is uitgedrukt, zagen we meteen toen we een voet over de drempel zetten. Met open mond vergaapten mijn vriend Gianluigi en ik ons aan de honderden wonderlijke details van het hotel. De kranen gaan bijvoorbeeld stromen als je je vinger in een gaatje in de muur steekt. En wat een rust en ruimte! Heerlijk! Morgen maar eens kijken of het strand van Pozzallo echt zo mooi is als Salvatore zegt.