Eliza was here

Ik krijg nooit genoeg van de typische Griekse wegen. Het ene moment rijd je een route aan zee en het andere moment ga je via kronkelende weggetjes een berg op. Gedurende de rit word je altijd beloond met de prachtige schoonheid van Kreta. Deze kant van Kreta heeft allerlei ongerepte plekjes, kleine baaitjes en afgelegen kustplaatsjes. Zeker het oostelijke deel heeft zijn natuurlijke schoonheid en culturele gevoel het beste behouden. Direct ervaar ik het ultieme vakantiegevoel en ik ben nog niet eens op de plaats van bestemming. Ik kan niet wachten om door te rijden naar Makrigialos voor een vakantie bij Pearls of Crete.Bij aankomst worden mijn zintuigen direct geprikkeld. Ik zie de kleurrijke huizen, ruik de geur van de zee en hoor het geluid van de opwaaiende bladeren. Het huis straalt één en al comfort en gezelligheid uit. Mijn oog valt op het ruimte terras bij de villa, het is omringd door palmbomen en het privézwembad ziet er heerlijk uit. Nadat ik de mooie tuin heb bekeken, komt eigenaar Giorgos aangelopen. Hij geeft me een warm welkom en ik voel meteen dat ik bij een familiehuis terecht ben gekomen. We gaan samen op het terras zitten terwijl zijn broer, Alexandros, voor mij een glas koud water met verse salie haalt. “Het is een lokale verfrissing”, zegt hij. Ze vertellen me hun fijnste herinneringen aan dit plekje. Vroeger brachten Giorgos en Alexandros namelijk hun vakanties met familie vaak door bij deze villa. De ligging speelde hierbij een grote rol. Je kunt al wandelend het dorpje bekijken of een dagje aan het strand zitten. Maar ik kijk er ook naar uit een rustig dagje bij de villa door te brengen, hier hangt een fijn thuiskomgevoel. Giorgos wilde graag zijn deuren openen voor alle andere culturen en iedereen het echte Kretenzische gevoel van het onbekende deel van Kreta laten ervaren. Met Pearls of Crete is hij daar wat mij betreft geheel in geslaagd.

Giorgos ken ik al jaren en elke keer als ik hem zie vertelt hij mij over zijn ruime villa's. Hij heeft zijn best gedaan om de voormalige wachterstoren, het stralende middelpunt van zijn adresje, in zijn originele staat te behouden. En daar is hij erg trots op. Hij zegt dat het de perfecte villa's zijn met vrienden of familie te genieten van de heerlijke Griekse zon. Daarom heb ik besloten om eens langs te gaan en mijn vrienden mee te nemen. Mijn vrienden zijn gelijk onder de indruk van de prachtige villa. Ze kijken bewonderend naar de gezellige tuin omringt met citrusbomen en met in het midden een verkoelend zwembad. Mijn vrienden gaan naar binnen en kiezen ieder een eigen luxe kamer. De originele stenen muren die de oudheid van de toren benadrukken en de handgemaakte meubels geven de kamers een unieke uitstraling.Giorgos heeft ons uitgenodigd om een hapje te komen eten in zijn eigen restaurant: Eleven at Sea. Dat slaan mijn vrienden en ik natuurlijk niet af. We genieten van heerlijke traditionele Griekse gerechten met een prachtig uitzicht op de zonsondergang in zee. Ik word blij als ik de tevreden blikken van mijn vrienden zie. Giorgos had gelijk, het is hier fantastisch!

Soms zijn er van die momenten dat alle puzzelstukjes ineens bij elkaar komen. Ik zit samen met Valia en haar broer Giorgos buiten op het terras van mijn luxe natuurstenen huis, omgeven door een natuurschoon waar ik maar geen genoeg van krijg. De olijfbomen bewegen rustig in de wind, mijn privézwembad dobbert zacht en de bloemen bloeien wat af. En terwijl ik naar de barbecue kijk en denk aan de groentetuin met al die heerlijkheden, zou je bijna denken dat ik de binnenkant van mijn huis amper zie. Maar niets is minder waar, want ook binnen is alles even smaakvol. En dat allemaal dankzij broer en zus. De twee die Koules Estate bouwden en iets nieuws creëerden: luxe leven op het platteland.De lampjes in mijn privétuin springen aan, de avond valt langzaam en Giorgos tovert een zelfgemaakte raki te voorschijn. Zou dit al die tijd al het lot zijn geweest? Vraag ik me af. Een lot uit de loterij, glimlach ik. Een heel mooi lot.

Soms kom je op een plekje waar je nooit meer weg wilt. Ellotis Beach is zo'n plek. Ik ben omringd door een prachtig uitzicht over zee. Vanaf het strand, bij het zwembad en ook bij de taverna van Ellotis Beach vind je dit uitzicht. Terwijl de zon langzaam ondergaat, schuif ik aan in het knusse restaurant. Stratos komt al snel naar me toe: “Eliza! Wat leuk dat je er bent. Ik beloof je, nadat je hier één keer gegeten hebt wil je niks anders meer.” Hij knipoogt. Voordat ik de kans krijg de menukaart te bekijken begint hij al enthousiast verder te kletsen. “Ik wil dat je het lekkerste gerecht van de menukaart proeft. Mag ik je de huisgemaakte pasta met garnalen aanbevelen?” Door zijn enthousiasme vertrouw ik hem onmiddellijk en besluit dit te bestellen. Terwijl ik wacht op mijn eten droom ik langzaam weg bij de zon die achter de bergen verdwijnt, de lucht die rood kleurt en de zachte Griekse muziek die op de achtergrond speelt. Ik zucht van geluk. Wat ben ik blij dat ik dit paradijsje heb ontdekt…

Ik lig bij het zwembad en verwonder me al voor de derde keer in een half uur tijd over het magische uitzicht dat ik hier heb. Alles wat ik zie, zijn talloze witte huisjes, groen landschap en de eindeloos blauwe zee. De zon schittert en achter me prijkt mijn Griekse droom. Want dat is het toch echt: witte appartementen trapsgewijs bij elkaar, blauwe luiken, de bloemen en druivenranken krioelen over de pergola. Pepy, de eigenaresse van Appartement Nymphes, loopt lachend voorbij. Ik glimlach, want ik ben dol op haar. Gisterochtend begon ik de dag in haar kantoortje vol boeken met tips en tekeningen van de kinderen die hier allemaal verbleven. De stijl van Nymphes is met recht authentiek te noemen. “Proef maar.” Pepy plukt wat kruiden uit de tuin voor de nieuwe gasten en vertelt hoe de natuur hier in haar puurste vorm groeit en bloeit. Ik zucht diep van geluk terwijl ik mijn boek opensla en even wegdroom. In het zwembad zwemt een man rustig zijn baantjes, een vrouw slaat een pagina van haar boek om. Langzaam dommel ik een beetje weg, maar ik doe mijn best om mijn ogen open te houden. Het is hier haast te mooi om in slaap te vallen. Vandaag geniet ik zoveel mogelijk van dit plekje, morgen vind ik mijn weg naar het strand, waar je vanuit hier in mum van tijd bent. Heerlijk…

Door mijn zonnebril tuur ik vanaf het terras uit over het knusse haventje van Sissi. Ik neem de laatste slok van mijn verfrissende drankje en ga dan richting mijn verblijf voor de komende week. Eileen, de gastvrouw van Avdou Collection Suites, heeft me uitgenodigd om langs te komen en kennis te maken met dit romantische adresje op tijdens mijn vakantie op Kreta. Daar zeg ik geen nee tegen.Als we aangekomen zijn ben ik direct onder de indruk van de prachtige villa's. Ze staan middenin het groen en geven mij een romantisch gevoel. De fruit- en olijfbomen, en de groentetuin maken Avdou een kleurrijk plaatje. Het uitzicht over het heuvelachtige Griekse landschap lijkt eindeloos. Eileen laat me even genieten van wat ik voor me zie, voordat ze me naar mijn eigen verblijf brengt.Mijn luxe ingerichte villa is van alle gemakken voorzien. Ik heb mijn eigen zwembad voor de deur met ligstoelen om lekker van de zon te genieten. Als ik eraan denk dat ik zo in het knus verlichte zwembad lig, voel ik me gelijk ontspannen. De komende week is deze villa helemaal voor mij alleen, ik zou hier wel eeuwig kunnen blijven. De stilte en het uitzicht om mij heen zal nooit vervelen…

Wachten wordt beloond, dat prentte ik mezelf in toen ik vorig jaar als een stralende ster langs de reusachtige olijfbomen liep op de plek waar Nikos en Maria hun paleisje wilden gaan bouwen. En op deze prachtige zonnige ochtend is het eindelijk zover: Mastrogiannis Country Retreat is klaar! Niet één tuin, maar groen overal. De grote eeuwenoude olijfbomen staan haast trots naast de vier villa's. “Kalimera!” Maria loopt me tegemoet met een grote glimlach. De villa's liggen helemaal vrij en ik wil ze allemaal zien, want Maria kennende gaat er geen detail onopgemerkt voorbij. Ik zie nu al meteen de eerste details: de typisch Griekse stenen bogen met daaronder het bankje in de schaduw, balkonnetjes en de bloemen in bloei. De villa's met privézwembad zijn comfortabel en ruim. Zo heeft elke slaapkamer z'n eigen badkamer om maar wat te noemen. Overal vertelt Maria over haar keuzes. Bijvoorbeeld waarom het grote raam op deze manier een schilderij lijkt en hoe ze het eilandgevoel van Corfu per villa in de kleuren en materialen terugbracht. “Ik kook vanavond voor jullie hoor!” roept ze als ze me achterlaat bij mijn villa. Soms wordt wachten zo enorm beloond dat je er echt even van moet bijkomen.

Met mijn goede vriend en Kreta-kenner Manos heb ik al veel van het eiland mogen zien. Toch wist hij me weer te verrassen tijdens mijn laatste reis naar Kreta. “Ik heb het ideale plekje voor je gevonden om tot rust te komen Eliza!” Die belofte maakte nieuwsgierig. Manos reed een landgoed op. Voor me zag ik een paar bijzondere, oude huisjes. Het uitzicht vanaf deze plek is werkelijk magisch te noemen. “Dit is Agroikies, het plekje van mijn vriend Giorgos!” concludeert Manos. Ik glimlach. Hij weet echt hoe hij me moet verrassen.Giorgos laat mij deze prachtige plek zien. Vol trots begint hij te vertellen. “Ik ben dol op de natuur! Toen ik een plekje zocht om gasten te ontvangen, was de locatie erg belangrijk. Hier, bovenop de berg, geniet ik elke dag weer van al het groen om me heen en het schitterende uitzicht.” En ik geef hem groot gelijk. De villa's zijn charmant ingericht en kijken uit op het landgoed. Ook lopen we langs het restaurant dat Giorgos hier heeft geopend. De geur die uit de keuken komt is geweldig. Ik zucht. Wat een vriendelijke man, wat een mooi plekje…Het schilderachtige dorpje Saint Thomas ligt hier om de hoek vertelt Giorgos mij. “Ook de stad Heraklion is slechts 28 kilometer verderop, Eliza. Genoeg te doen deze vakantie!” Ik heb meteen zin om op pad te gaan. Maar eerst even genieten van de zon en het uitzicht bij het zwembad.

Al een paar dagen overheerst bij mij een gevoel van geluk. Niet alleen omdat ik weer op mijn favoriete Kreta ben, maar vooral omdat ik vandaag terug ga naar een bijzonder en voor mij zo bekend dorpje: Archanes. Deze keer logeer ik in Eliathos. Hier is alles aanwezig voor een onbezorgde en ontspannen vakantie. De omgeving waarin het complex ligt, is prachtig en straalt veel rust uit. De huisjes, met de groene en bruine luikjes voor de ramen, zijn ruim, warm en stijlvol ingericht. Geheel in de traditionele kleuren van de Archanes-regio. Als ik mij na een verfrissende duik in het zwembad op een lekker ligbed wil installeren, word ik plotseling overweldigd door het uitzicht. Overal is het groen en de olijfbomen en de berg Giochtas steken strak af tegen de helderblauwe lucht. Ik pak mijn camera en schiet een paar panorama-foto's. Die ga ik thuis gelijk ophangen zodat ik dit gelukkige moment voor altijd bij me kan houden.

Als ik op Kreta ben, staat een ontmoeting met Manos, mijn lieve Griekse gids, standaard op mijn 'to do'-lijstje. Zijn nieuwste ontdekking is Vrachos Villas in de provincie Agios Vasilios Lampis. Dit paradijsje ligt boven op één van de heuvels die het plaatsje Agia Paraskevi omringen. Op mijn eerste ochtend begin ik de dag met een lange, stevige wandeling in de omgeving. De vogels beginnen langzaam te ontwaken en ik neem uitgebreid de tijd om naar hun vrolijke getjilp te luisteren. Ik zie de eerste zonnestralen doorbreken, geniet van het uitzicht en snuif de geur van de natuur op. Een paar uur later kom ik terug bij mijn villa, wat ik trouwens ook een plaatje vind. Het huisje is opgebouwd met uitgehakte stenen, vandaar ook de naam Vrachos, wat steen of rots betekent, zo weet ik van Manos. Moe maar voldaan plof ik neer op mijn zonovergoten terras. Voor vanmiddag plan ik maar niet al teveel dingen meer.