Eliza was here

Ik ben zo blij dat ik weer op reis ben. Hotel Hacienda de Abajo is echt prachtig en ligt ook nog eens in het oude gedeelte van Tazacorte. Het verhaal achter dit werkelijk schitterende adresje is wel heel bijzonder, want hier werd vroeger suikerriet verbouwd. En het is het oudste en allereerste landgoed op het eiland La Palma waar dit plaatsvond, waardoor het deel uitmaakt van het cultureel erfgoed van de Canarische Eilanden. Terwijl ik hier binnen wandel, voel ik me de koningin te rijk. Droom ik, of ben ik hier echt? Alles is vernieuwd en goed onderhouden, maar details uit vroeger tijden zijn bewaard gebleven. Dit is precies waar ik naar op zoek ben geweest. Overal waar ik kijk zie ik de meest prachtige dingen: porselein, het meest mooie houtsnijwerk en sculpturen. De kamers zijn met erg veel liefde ingericht, dat voel ik direct wanneer ik mijn koffer neerzet en de decoratie in me opneem. Ik weet nu al dat ik de komende tijd heerlijk zal slapen na iedere dag weer een ander stukje van La Palma ontdekt te hebben. Er wordt me verteld dat ik voor lekker eten de deur in ieder geval niet uit hoef. Restaurant El Sitio zorgt ervoor dat lokale lekkernijen en internationale specialiteiten samengaan, waardoor je er geniet van de meest verrassende maaltijden.Terwijl het water me in de mond loopt bij de gedachte aan de menukaart van het restaurant, bedenk ik wat ik de komende dagen ga ondernemen. Ik ga sowieso wandelen in het Laurierbos, want daar schijn je bijna niets anders te horen dan de vogels die fluiten. Dat klinkt heerlijk rustig. En wat ik zeker niet wil missen is een bezoek aan de meest pittoreske bezienswaardigheid van La Palma. Plaza La Glorieta Las Manchas, in de buurt van Los Llanos de Aridane, bestaat uit kunstzinnige dieren, planten en bankjes, die gemaakt zijn van vele, gekleurde mozaïksteentjes. Ik kan niet wachten om dit met eigen ogen te bewonderen.

Terwijl ik met mijn huurauto langs de kust rijd, ben ik in gedachte al bij het adresje waar ik vanavond verblijf, Cuatre Finques. Een modern, luxe maar knus plekje tussen de bergen en gelegen aan de Goros rivier. Voorlopig geniet ik nog even van de prachtige kust waar ik langs ga, terwijl de zon langzamerhand onder begint te gaan. Dit is al een goed begin van mijn vakantie in Alicante.Als ik aankom bij Cuatre Finques word ik verwelkomd door eigenaresse Nicky. Ze vraagt hoe mijn reis is geweest en ik vertel haar over de prachtige route die ik langs de kust heb gereden. Samen lopen we over het terrein richting het zwembad. “Als we snel zijn kunnen we de zon nog zien verdwijnen in de horizon, Eliza!” zegt Nicky tegen mij. We ploffen neer op een van de ligbedden en genieten van de oranje gekleurde lucht. “Wauw, wat is dit prachtig zeg!”, zeg ik tegen haar. Nicky vertelt mij dat dit één van de redenen is dat zij verliefd geworden is op dit plekje.Als de zon onder is gegaan, laat Nicky mijn kamer zien. “Morgenochtend geef ik een les yoga, je bent van harte welkom als je wilt Eliza”, zegt Nicky tegen mij. Dit klinkt mij als muziek in de oren en ik zeg volmondig ja. Ik kijk nu al uit naar morgenochtend en de rest van de week hier in Cuatre Finques!

'Alsof het al die tijd op mijn komst wachtte,' lacht eigenaar Melquiades. We staan bij het zwembad en turen samen naar de zee. Hij heeft me net voorgesteld aan zijn roots: de twee geschakelde dieproze en gele bungalows, omgeven door palmbomen, bloeiend groen en lavavelden. De wind waait zacht, de zon staat hoog aan de hemel. 'Ik denk het ook,' lach ik op de plek waar al het goede van La Palma zich verenigt.Jaren en jaren geleden werd Melquiades geboren op een van de mooiste plekjes van La Palma. Ik had via slingerweggetjes door de bergen gereden, door bananenplantages en pijnboombossen gewandeld en uren naar de zee gekeken. Toen ik op de lavavelden bijna de hoop opgaf van 'dat ene plekje waar al het mooie van het eiland samenkomt', vond ik Casa Eva.'Mijn vader vertrok naar Zuid-Amerika toen ik 1 jaar oud was. Hij kwam nooit meer terug.' Op een dag besloot zijn moeder dat het tijd was voor een nieuwe start en ze verhuisden naar een ander deel van het eiland. 'Dertig jaar later reed ik op een dag terug. De zon scheen. Het was alsof er muziek door de slingerweggetjes speelde. Ik parkeerde mijn auto en wist direct wat me te doen stond.' Melquiades gaf de tuin water en hij liet alles weer bloeien en groeien. Er kwam een zwembad en hij maakte terrassen met magisch zeezicht. De bungalows werden gerenoveerd en ingericht in de stijl van het eiland en vernoemd naar zijn dochter. 'Ik voelde dat ik de schade moest inhalen en wilde de plek met iedereen delen. Want het is te mooi om te verlaten.'De vogels fluiten. 'Kijk en daar ligt La Gomera.' Melquiades wijst en ik glimlach. Ook ik voel het: alsof het al die tijd hier op mij lag te wachten. La Palma in het klein.

Een uitnodiging van mijn goede vriend George om een weekje van de Griekse zon te genieten sla ik natuurlijk niet af. Hij is de eigenaar van vijf prachtige villa's in het dorpje Verga. En niet alleen de villa's zelf zijn mooi; ook de omgeving is adembenemend! De vergezichten vanaf het zwembad met infinity pool kunnen zo uit een schilderij komen.Trots laat George mij zijn villa's zien. Naast de traditionele elementen van hout en natuursteen heeft hij veel kleuren gebruikt. Ik word er helemaal vrolijk van! “Ik wil dat mensen een goed gevoel hebben bij de plek waar ze logeren. Het mag aan niets ontbreken,” vertelt hij me. Met een tevreden zucht kijk ik rond. Duizenden lichtjes trekken mijn aandacht. Het is hier zo rustig, maar niet ver weg ligt Kalamata stad. Het ziet er sprookjesachtig uit. Ondertussen is George bij me komen staan. Normaal is hij een spraakwaterval, maar nu zeggen we allebei niets meer en dromen weg bij het mooie uitzicht. Hier zal het me inderdaad aan niets ontbreken.